Politik penuh kegilaan

 Formula terbaik dalam politik barangkali tiada formula langsung, sesuai dengan politik itu serba berkemungkinan.

Belumpun reda hingar-bingar mengenai sokongan seorang Ahli Parlimen Perikatan Nasional (PN) kepada perdana menteri, sebaliknya Anwar Ibrahim pula mencetus perdebatan mengenai pintu untuk PAS menyertai kerajaan perpaduan belum ditutup rapat.

Benarlah pendapat yang mengatakan seminggu dalam politik adalah satu jangka masa yang panjang. Mengambil kira semua ini berlaku pada minggu yang sama dengan Belanjawan Negara 2024 minggu lalu yang terkandung serba-serbi, bolehlah dipinjam kata-kata ketua pembangkang Hamzah Zainudin yang ‘Panadol amat diperlukan’ untuk mencerna semuanya sekali.

Anwar dalam temu bual Time Magazine yang disiarkan secara dalam talian Rabu lalu memberi jaminan tidak akan menghalang kerjasama dengan PAS jika ia wujud pada masa akan datang. Ini susulan jemputannya kepada parti itu tahun lalu yang ditolak ketika itu.

Kita pun tahu bagaimana ‘mesra’ hubungan PAS dan kerajaan perpaduan, dengan modal kempen parti itu menjelang PRK Pelangai 7 Oktober lalu yang menghentam gabungan Pakatan Harapan (PH)-Barisan Nasional (BN) adalah contoh terbaru sebarang bentuk kerjasama tidak berkemungkinan dalam waktu terdekat ini.

Dalam temu bual itu, Anwar yang juga pengerusi PH turut menetapkan syarat kepada PAS jika mahu menyertai kerajaan perpaduan, iaitu parti itu perlu menerima Malaysia sebuah negara berbilang agama dan setiap rakyat mempunyai tempat meskipun Islam adalah agama persekutuan.

Ringkasnya, parti itu perlu mengubah perjuangannya sekali lagi seperti mana mereka pernah bekerjasama dengan DAP pada masa lalu dan Hadi Awang tidak canggung berpelukan dengan Lim Kit Siang untuk tontonan khalayak.

Bukan menghairankan juga jika reaksi Presiden Umno Zahid Hamidi terhadap kenyataan Anwar itu berbunyi PAS hendaklah berubah sikap seiring dengan pendirian BN yang sudah ‘fed-up’ dengan sikap parti itu yang tidak setia dengan BN apabila begitu mudah ‘jatuh cinta’ lalu ‘berkahwin’ dengan parti lain.

Anwar tentunya akan mengambil kira kepentingan BN sebagai rakan kongsi dalam kerajaan, begitu juga dengan DAP yang tidak sebulu dengan PAS untuk pelawaan kepada parti itu tidak lebih daripada bersifat polemik semata-mata.

Benarlah pendapat seorang politikus veteran bahawa formula terbaik dalam politik ialah tiada formula langsung, sesuai dengan politik itu serba berkemungkinan. Apa yang rata-rata dirasakan tidak berkemungkinan, boleh terjadi mengikut kesesuaian dan keperluan.

Tidak perlu lihat jauh kerana Umno yang dulunya lama bermusuhan dengan DAP boleh bekerjasama dalam kerajaan perpaduan. Begitu juga DAP sanggup menerima 10 syarat yang dikemukakan Umno untuk kedua-dua parti saling bergandingan.

Kepada Presiden PDP Tiong King Sing pula, tiada keperluan untuk menyertakan PAS dalam gabungan kerajaan perpaduan kerana tidak ramai yang boleh menerima pendirian keras parti itu yang ditolak terutama oleh bukan Islam.

“Kerajaan perpaduan tidak perlukan PAS untuk turut serta kerana ramai yang berasa tidak selesa. Mereka tidak boleh terima PAS, terutama bukan Islam,” katanya dalam satu klip video yang dikongsi melalui Facebook.

Lagipun, tambah Tiong, tawaran Anwar kepada PAS itu dibuat sebelum kerajaan perpaduan terbentuk November tahun lalu ketika tiada sebuah parti yang memiliki majoriti untuk menubuhkan kerajaan bersendirian selepas PRU15.

Apa pun, persoalan itu sudah dijawab Naib Presiden PAS Mohd Amar Abdullah bahawa parti itu lebih selesa memainkan peranan sebagai pembangkang yang konstruktif demi kepentingan rakyat. Sama seperti BN yang ‘fed-up’ dengan PAS, katanya, parti itu juga sudah ‘fed-up’ dengan BN yang didakwanya sanggup menggadai prinsip hanya untuk dapatkan kuasa.

Dengan kerajaan perpaduan dijamin sokongan daripada Ahli Parlimen Kuala Kangsar dari PN Iskandar Dzulkarnain Abdul Khalid bagi meluluskan sebarang rang undang-undang yang ingin diusulkan dengan sokongan 2/3, tawaran kepada PAS untuk menyertai kerajaan perpaduan harus bersifat akademik.

Kerajaan perpaduan berkedudukan amat kukuh ketika ini dengan sokongan majoriti yang dimilikinya hingga sokongan Iskandar Dzulkarnain itu – di sebalik keriuhan di pihak PN — tidak pun menimbulkan keterujaan besar dalam kalangan penyokong kerajaan. Mereka anggap seperti tiada apa-apa.

Ini berbanding dengan ketika Ahli Parlimen Muar Syed Saddiq Syed Abdul Rahman mengisytiharkan menarik sokongannya kepada kerajaan perpaduan dan bergerak sebagai kuasa ketiga hingga diangkat sebagai ‘hero’ oleh kalangan tertentu di blok pembangkang.

Ini kerana Iskandar, ahli Majlis Pimpinan Tertinggi Bersatu, tidak bertukar kerusi dan duduk di blok kerajaan di Dewan Rakyat di samping menegaskan tidak akan meninggalkan atau mengkhianati parti dalam apa-apa keadaan atas prinsip taat setia.

Bagaimanapun, seperti ditonjolkan oleh penganalisis, tindakan Iskandar itu akan menjadi duluan bagi Ahli Parlimen pembangkang lain untuk menyatakan sokongan kepada Perdana Menteri atas alasan mendahulukan kepentingan dan keperluan rakyat di kawasan masing-masing.

Dakwaan Hamzah kononnya Iskandar diugut Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM) supaya menyokong Anwar atau menghadapi pertuduhan rasuah di mahkamah sudah disangkal. Ketua pesuruhjayanya Azam Baki berkata dakwaan mengatakan pihaknya terlibat adalah jelas berniat jahat dan cubaan memburukkan imej SPRM.

Kata Ahli Majlis Profesor Negara (Kluster Politik, Governan dan Undang-Undang) Nik Ahmad Kamal Nik Mahmod, tindakan itu turut mempamerkan kebebasan Ahli Parlimen membuat pilihan berdasarkan keputusan sendiri.

Ini diperkuatkan lagi oleh hujah Timbalan Pengerusi Suruhanjaya Pilihan Raya (SPR) Wan Ahmad Wan Omar bahawa Iskandar tidak boleh diklasifikasi sebagai melompat parti dan hilang kerusi Parlimennya kerana beliau berhak mengundi sesiapapun meskipun bercanggah dengan pendirian partinya.

Sekalipun tidak melanggar undang-undang melompat parti tetapi tindakannya sekadar bercanggah dengan prinsip dan perlembagaan parti, ia akan menjadi sesuatu yang menarik untuk dinantikan sama ada Iskandar akan dikenakan tindakan disiplin atau ada lagi wakil pembangkang yang akan mengikut jejak langkahnya.

Seperti diungkapkan oleh Ahli Majlis Kerja Tertinggi (MKT) Umno Puad Zarkashi, Iskandar telah mencipta ‘budaya’ baru dalam arena politik negara dengan menyatakan sokongan terhadap perdana menteri tanpa perlu keluar daripada parti.

Politik penuh kegilaan, bukankah?

 Artikel ini adalah pandangan penulis dan tidak semestinya mewakili FMT.

Share: